Benim gorduhlarima gore halkimizin ichindeki yalnishlari sizinle paylashmaya chalishacam. Halkimizla ilgili haberleri arashtiriyorum, sayimiz 630 bine yakinlashmish.ashagi yohari 20 devlette yashiyoruh, 15 Amerikanin shtatinda.Herkesh gendinin yashaduhi devletini, shaherini ve kuchuk koyunu ogmeye ve one chikartmaya chalishiyor.Galah shimdi Turkiyayi konushanlara ve dushunanlara. Orda bir kach defa olmushum, Dogusunu ve Batisini gordum.Turkiye bizim her vahit elimizde olan Baba Vatandir.Ama beyuklerimiz genchlara bizim asil Ana Vatan olan Ahiskayiey agnatmiyerlar.Ve chojuklarimiz Vatan sevgisiz beyuyerlar.Begun dunyanin heryerindedunyadan geri kalmish kuchuk kabilelerin bile Vatani vardir.Bir tek biz Ahiskaliler beyle yillarja topraksiz,Vatansiz kaldik. Bizim gelejekler ichin bu davayi bosh brakmaya hakkimiz yoktur.
Artik bu dava yeni asira tashindi. Bizler birluh olup o Mukkades olan koylerimizi, o toprahlarimizi tarih onunde geri almaya ve donmeye mecburuz.Onu unutmayalimki dunyanin her tarafinda bizler yabanjiyiz.Bizler onu anlamsakda bize anlatirlar.
Ahiskali Cihangir.
1 comment:
İyi günler Cihangir bey,
Ben de bir Ahıska Türküyüm. Yazmış olduğunuz yazıyla ilgili yorum yapmak istiyorum. Benim de kardeşlerimden biri Amerika'ya Rostov'dan göç etti. Bir yandan sevindim, bir yandan da keşke dedim. Bugün dünyadaki politik durum bizim lehimizde gelişmemektedir. Gürcistan'daki olaylar, Türkiye'nin savaşa girme olasılığının büyük olması. Ve en büyük engelse, Gürcülerin bizi geri istememesidir. Karışık bir durum. Dediklerin doğrudur: vatansız çok zor (çetin) yaşamak, hele hele köyde toplu halde yaşayan kardeşlerimiz için. Diğer toplumla kültür uyuşmazlığı problemini yaşıyorlar. Ne yazıkki yapacak birşey yok. Bu insanların seçenek imkanları pek azdır. Aile büyük, gelirleri azdır. İstediği yere gidemiyorlar. Ve kararsızlığa alışmışlardır, alıştırılmışlardır. 63 yıllık bekleme bu milletin umudunu ertimeye başlamıştır. Vatana gitmek için binilen gemi daha kalkmadan rotasını değiştirmiştir. Benim bildiğim ve anladığım şudur: Vatanı kazanmak sadece konuşmak ve rica etmekle mümkün olmayacak. Madem dünyaca alınan kararlar ve verilen sözler yerine getirilmiyorsa, demekki kimse bize vatanı "buyur kardeş al" demiyecek. Ve tam anlamıyla Gürcistan'a savaş ilan edemiyeceğimize göre, ya herşeyin iyice karışıpta karışıklıktan faydanmak gerkecek, ve ya da yasal bir zeminin oluşmasını bekleyeceğiz. Abiciğim, işimiz bayağı zor. Tanrı bizi korusun ve yardımcı olsun.
Nevruz Mertali,
Moskova
nevruz@mail.ru
Post a Comment